Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

Ζητούμε ανοιχτές εκκλησίες! Μη φυλακίζετε τις ψυχές μας! ~ Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία

Ζητούμε ανοιχτές εκκλησίες! Μη φυλακίζετε
 τις ψυχές μας!

Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία

Με αυτό το σύνθημα 180 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία — μαζί με τα Παραρτήματά τους — σε όλη την Ελλάδα προβαίνουν σε γενική διαμαρτυρία για το κλείσιμο των εκκλησιών εν όψει μάλιστα της επικείμενης εορτής των Χριστουγέννων.

Συγκεκριμένα με επιστολή τους προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και όλους τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχες της Ελλαδικής επικρατείας διατυπώνουν έντονα το αίτημα χιλιάδων πιστών χριστιανών να ανοίξουν οι ιεροί Ναοί.

Η επιστολή επισημαίνει την μονομέρεια της Πολιτείας, πού ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τις βιολογικές ανάγκες των ανθρώπων και των ζώων, ενώ αδιαφορεί για το πνεύμα, τις ανάγκες της ψυχής των πολιτών της: «Πώς να δεχθούμε την απαγόρευση αυτή, όταν βλέπουμε να επιτρέπεται η μετάβαση στις αγορές τροφίμων, αλλά όχι στους Ναούς για την τροφή της ψυχής; Όταν βλέπουμε να επιτρέπεται η μετακίνηση για ατομική σωματική άθληση ή για τις ανάγκες των κατοικίδιων ζώων, αλλά όχι για τις ψυχές μας;», γράφουν χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία δημοσιεύουν στο διαδίκτυο βίντεο στο οποίο διαμαρτύρονται διότι, ενώ στις περισσότερες χώρες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ευρώπη, Κύπρο) την περίοδο αυτή της πανδημίας οι εκκλησίες είναι ανοιχτές, στην Ελλάδα παραμένουν κλειστές και απροσπέλαστες για τους πιστούς. Και καταλήγουν με το επιτακτικό αίτημα: «Ζητούμε ανοιχτές εκκλησίες! Μη φυλακίζετε τις ψυχές μας».

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020

Για να ζήσουμε πραγματικά Χριστούγεννα...

Για να ζήσουμε πραγματικά Χριστούγεννα...
μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος

Δεν είναι αρκετό να εορτάζουμε τα Χριστούγεννα...

Πρέπει να τα βιώνουμε... 

Και για να τα βιώσουμε, πρέπει να πεθάνει μέσα μας ο ''θεός'' της μόδας, 

ο ''θεός'' της σαρκός, ο ''θεός'' του κόσμου, ο ''θεός του εγώ''...

...διότι ο Χριστός δεν γεννιέται σε τέτοια ψυχή. 

Πρέπει να πεθάνουν όλοι οι άλλοι ''θεοί'', για να γεννηθεί Αυτός. 

Ο Χριστός γεννιέται και κάθεται σε καθαρές καρδιές, 

σε καρδιές εξομολογημένες και μετανοημένες...

Εξομολογηθείτε λοιπόν και μετανοήστε, για να ζήσετε
 
πραγματικά Χριστούγεννα...

Για να ζήσουμε πραγματικά Χριστούγεννα...
μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος




Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

Σέ χάος μεγάλο βρίσκεται ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα. ~ όσιος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος



Οἱ ἄνθρωποι τρέχουν μέ προθυμία στόν δρόμο τῆς καταστροφῆς. Σέ καμιά ἐποχή δέν ὑπῆρξε τόση κακία, ὅση στίς ἡμέρες μας. Ἄς παρακαλοῦμε τόν πανάγαθο Θεό νά δώσῃ μετάνοια καί ἐπιστροφή καί σέ ἐμᾶς καί σ΄ ὅλα τά ἔθνη.

Ὁ φοβερός κατακλυσμός τῆς ἁμαρτίας ἀπειλεῖ νά καταποντίση ὅλους, λαϊκούς καί κληρικούς, πλούσιους καί πτωχούς, μεγάλους καί μικρούς, ἄνδρες καί γυναῖκες, γέροντες, νέους καί νήπια, ἐπειδή ὅλοι σχεδόν ἔχουμε ξεκλίνει. 

Ὅσοι δέ ἔχουν ἐκκλίνει ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου, προσπαθοῦν οἱ ἀσεβεῖς, μέ πολλούς τρόπους, νά ἀποπλανήσουν, γιά νά τούς καταστήσουν συνοδοιπόρους στόν δρόμο τῆς ἀπωλείας.

Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καί δέν βλέπουν, ἔχουν αὐτιά καί δέν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιρούς καί πονηρές ἡμέρες. 

Ὅποιος μπορέση νά σώσῃ τόν ἑαυτό του, θά ὀνομασθῆ μεγάλος· ἐάν σώσῃ καί ἄλλους, θά ὀνομασθῆ μέγιστος…

Ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ ἔφτασε. Τήν συγκρατοῦν οἱ προσευχές καί μεσιτεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας Του, τῶν Ἁγίων στούς Οὐρανούς καί ὀλίγων ἐκλεκτῶν, πού βρίσκονται στήν γῆ. Ὀφείλουμε νά εἴμαστε ἕτοιμοι καί μετανοημένοι, γιά νά σώσουμε τουλάχιστο τίς ψυχές μας.

Φοβοῦμαι ὅτι πολύ σύντομα θά ἀκολουθήση συμφορά στό ἀνθρώπινο γένος, ἐπειδή οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἄρχοντες καί τόν λαό, τούς κληρικούς καί λαϊκούς, βαδίζουν τόν εὐρύχωρο δρόμο, πού ὁδηγεῖ στήν καταστροφή… Ἐμεῖς μέ ὑπομονή ἄς βαδίζουμε τόν στενό δρόμο τῆς ἀρετῆς, προσβλέποντες στόν Ἀρχηγό τῆς πίστεώς μας καί θεωρώντας τά τοῦ κόσμου σκουπίδια, γιά νά κερδίσουμε τόν Χριστό…

Πραγματι σέ χάος μεγάλο βρίσκεται ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα. Βαδίζει κατά κρημνῶν. Βαδίζει στό σκοτάδι καί χωρίς πυξίδα. Ποῦ τελικά θά καταντήση; Ἐκεῖ πού κατάντησαν ὅλοι οἱ ἁμαρτωλοί καί παραβάτες τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἀνά τούς αἰῶνες… Ἡ γενεά μας εἶναι πονηρή καί πρός τούς πονηρούς ὁ Κύριος ἀποστέλλει ἀνάλογες τιμωρίες γιά μετάνοιά τους.


Δύο πράγματα θά ἀναχαιτίσουν τήν ὁρμή τοῦ κόσμου πρός τήν κακία καί τήν ἀπώλεια, ἡ μετάνοια καί ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ μετάνοια ἀληθινή δέν ὑπάρχει, μένει ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ καί τό ἔλεος Του.

Ὁ καιρός τῆς πρόσκαιρης ζωῆς εἶναι βραχύτατος, οἱ ἡμέρες εἶναι πονηρές, ὁ θάνατος εἶναι ἄδηλος (ἀβέβαιος), καί ἡ ζωή μετά τόν θάνατο εἶναι αἰώνια. Ἐπίσης καί ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί ἡ κόλαση εἶναι αἰώνια καί χωρίς τέλος. 

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παραγγέλει: Μή γίνεσθε ἄσοφοι, ἀλλά σοφοί· μή γίνεσθε ἄφρονες ἀλλά συνιέντες τί τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Λοιπόν ἄσοφος καί ἄφρων εἶναι ἐκεῖνος πού δέν τά σκέπτεται αὐτά καί δέν αἰσθάνεται τίς ἰδικές του ἁμαρτίες γιά νά τίς ἐξαλείψη μέ τήν μετάνοια, τήν ἐξομολόγηση καί τά δάκρυα, 

ἀλλά ἀμελεῖ, ἀναισθητεῖ καί περιεργάζεται τίς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, κρίνοντας, κατακρίνοντας καί καταδικάζοντας τούς ἄλλους, ὡσάν νά εἶναι αὐτός ὁ κριτής καί δικαστής τῶν ὅλων, καί κωφεύει στήν ἐντολή καί ἀπειλή τοῦ Κυρίου· μή κρίνετε, γιά νά μή κριθῆτε μή καταδικάζετε, γιά νά μή καταδικασθῆτε.

Σοφός καί συνετός καί φρόνιμος εἶναι ἐκεῖνος πού βάζει ὅλες τίς ἁμαρτίες του μπροστά του, καί δέν ἀσχολεῖται μέ τίς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, ἀλλά κλαίει στοχαζόμενος πώς ἐλύπησε τόν Θεό μέ τίς πολλές ἁμαρτίες του…

Ἀσθένειες τῆς ψυχῆς εἶναι οἱ διάφορες ἁμαρτίες μικρές καί μεγάλες, τίς ὁποῖες δέν εἶναι δυνατόν νά μή ἔχει ἄνθρωπος, ἐπειδή ἀναμάρτητος εἶναι μόνον ὁ Θεός. Οἱ πνευματικοί ἰατροί, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅλες τίς ψυχικές ἀσθένειες τίς θεραπεύουν, ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος νά τίς φανερώση στόν πνευματικό ἰατρό μέ τήν ἐξομολόγηση.

Σέ χάος μεγάλο βρίσκεται ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα. 
~ όσιος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος



Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2020

Να πεις στη νύφη σου να έρθει να της διαβάσω την ευχή!

Να πεις στη νύφη σου να έρθει να της διαβάσω την ευχή!
Μακαριστός Πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Κάποια γυναίκα πήγε να εξομολογηθεί και άρχισε να κατηγορεί τη νύφη της. 

Ο Γέροντας τη σταματούσε και με αυστηρό ύφος της έλεγε:

- Άφησε τη νύφη σου! Τα δικά σου αμαρτήματα πες μου!

Εκείνη λες και δεν άκουγε, συνέχιζε ακάθεκτη το κατηγορητήριο. 

Κάποτε τελείωσε.

Σηκώνεται τότε ο Γέροντας και της λέει:

- Να πεις στη νύφη σου να έρθει να της διαβάσω την ευχή! 

Οπότε εκείνη με απορία ρωτά:

- Κι εμένα;

- Σε σένα θα διαβάσω, όταν εξομολογηθείς τα δικά σου αμαρτήματα!...

Να πεις στη νύφη σου να έρθει να της διαβάσω την ευχή!
Μακαριστός Πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Από το βιβλίο "Υποθήκες Ζωής", από τη ζωή και τη 
διδασκαλία του Πατρός Επιφανίου σελ. 115,116.




Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2020

Καθ. Luc Montagnier, Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, για τον κορωνοϊό και τα εμβόλια.


- Καθηγητή Μοντανιέ, τι σκέπτεσθε, σαν κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής, για τη σημερινή κατάσταση του πλανήτη μας που σκεπάζεται από μια μάσκα;

Ακούστε, υπάρχουν δύο τρόποι να δει κανείς την κατάσταση: ο αισιόδοξος και ο απαισιόδοξος. Σύμφωνα με τον δεύτερο οδεύουμε προς την καταστροφή, προς το τέλος του πολιτισμού σε μερικές γενιές. Ελπίζω να μην φτάσουμε εκεί... 

- Γιατί; 

Γιατί ο σύγχρονος πολιτισμός έχει χάσει τις αξίες του. Κυριαρχείται από το χρήμα, την οικονομία. Η ίδια η ζωή… Και οι νέοι αναρωτιούνται τι κάνουν σ’ αυτό το χάλι; Γιατί είναι μαύρο χάλι. Απίστευτο! Αυτή είναι η απαισιόδοξη προοπτική. Η καλή προοπτική είναι ότι ποτέ δεν ήμασταν τόσο ψηλά στην εξέλιξη. Είμαστε το είδος που κυριαρχεί στον κόσμο... 

Αλλά κάτι συνέβη. Η μισή ανθρωπότητα σήμερα ζει στις πόλεις, μέσα στο μπετόν. Νομίζω ότι για κάποιον νέο είναι μια παρανοϊκή κατάσταση. Δεν βλέπει πράσινο, δε βλέπει τα ζώα. Δεν βλέπει πια τίποτα. Αναρωτιέται γιατί ζει. Απορώ, όπως κι εσείς, γιατί ζούμε σ’ έναν κόσμο τρελών. 

Η επιστήμη μας μαθαίνει αλήθειες, αλλά δεν τις πιστεύουμε. Τις αλλάζουμε σύμφωνα με τις ανάγκες της οικονομίας. Το γεγονός ότι ο Υπουργός Υγείας της Γαλλίας απαγορεύει ένα φάρμακο που φαίνεται να δρα κατά του ιού, είναι παράλογο. Και παρόλο που τα επιστημονικά περιοδικά αναίρεσαν όσα έγραφαν, ένα από αυτά δεν το έκανε. Συνεχίζει.

Τι μας κυβερνά λοιπόν; Είμαστε κόσμος παρανοϊκών. Δεν συνταγογραφείται κάτι που κάνει καλό, που σώζει τους ανθρώπους από το θάνατο. Οι γιατροί δεν έχουν το δικαίωμα να το συνταγογραφήσουν. 

- Έχω την εντύπωση ότι κανείς δεν θέλει να ξέρει γι’ αυτόν τον ιό. Σε κάποιες εκπομπές της τηλεόρασης είπατε ότι ο ιός αυτός ήταν πειραγμένος από ανθρώπινο χέρι.

Πρώτα απ’ όλα είναι ένας ιός που μπορούμε να αναγνωρίσουμε πολύ καλά. Τα γονίδιά του, κλπ. Είμαι ιολόγος, κι έχω δουλέψει με τους ιούς RNA, δηλαδή αυτούς που το γενετικό υλικό τους είναι RNA και όχι DNA. 

Οι κορωνοϊοί είναι μέσου μεγέθους και συνδέονται κυρίως με συμπτώματα του αναπνευστικού συστήματος. Έχουν μελετηθεί πολύ καλά από τους Κινέζους. Είναι κάτι γνωστό. Εκτός… Εκτός από το ότι αυτός ο ιός είναι ιδιαίτερος. Έχει δεχτεί επεμβάσεις, μικρά κομμάτια RNA που προέρχονται από άλλον ιό ή από μια χημική σύνθεση. 

Λοιπόν, αρχίζουμε να μαθαίνουμε, αλλά η αλήθεια δυσκολεύεται να γίνει γνωστή, γιατί οι ίδιοι οι ερευνητές δεν μπορούν να μιλήσουν. Έχουν εντολή να μη μιλήσουν. 

- Εντολή από ποιον;

Από την Κινεζική κυβέρνηση. Νομίζω ότι είναι λάθος της να κρύβει την αλήθεια. Γιατί όσο περισσότερα κρύβουν, τόσο πιο δύσπιστοι γίνονται οι άνθρωποι. Θα ήταν προτιμότερο να παραδεχτούν ότι αυτός ο ιός είναι μερικώς κατασκευασμένος και διέφυγε από ένα εργαστήριο υψηλής ασφάλειας. Είναι ανθρώπινο σφάλμα και δεν φέρουν την άμεση ευθύνη. Όλος ο κόσμος φταίει γι’ αυτό το τέρας που δημιουργήθηκε.

- Γιατί αρνούνται να μιλήσουν γι’ αυτό; 

Γιατί υπάρχει γενική συγκάλυψη. Cover up. Είναι ΚΑΙ οι επιστήμονες πουλημένοι. Οι Αμερικανοί, Γάλλοι, Άγγλοι επιστήμονες, σχεδόν όλοι μιλούν για ιό που παρήγαγε η φύση. Είναι λάθος και το ξέρουν πολύ καλά! 

Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί λένε αυτό το μεγάλο ψέμα. Πρώτα απ’ όλα είναι το χρήμα. Πληρώνονται για να λένε αυτό που λένε. Κι αν δεν το πουν, πιθανόν να χάσουν τη θέση τους. Υπάρχει και ο φόβος μη χάσουν την καριέρα τους αν πουν την αλήθεια. Αυτό είναι εξαιρετικά κακό για την επιστήμη. 

Επίσης νομίζω ότι υπάρχει μια πίεση από τα Μέσα Ενημέρωσης, ας πούμε. Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα τώρα. Υπάρχουν οι επιστημονικές αλήθειες που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, που αποκρύπτονται, επειδή η Κινέζικη κυβέρνηση δεν τις αποδέχεται. Κάνει ό,τι μπορεί για να καταστρέψει τις αποδείξεις, οπότε θα μάθουμε την αλήθεια μόνο αν την αποδεχτούν οι ίδιοι οι Κινέζοι. Αυτό μπορεί να γίνει κάποτε, αλλά μπορεί να αργήσει και μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε σε κάτι που δεν υπάρχει. 

- Πιστεύετε ότι σε λίγο καιρό θα μας παρουσιάσουν ένα εμβόλιο και μάλιστα θα μας υποχρεώσουν να το κάνουμε; 

Πρώτα απ’ όλα δεν είμαι κατά των εμβολίων ούτε κατά των φαρμάκων. Αλλά γιατί αυτή η επικέντρωση στο εμβόλιο; Υπάρχει κι εδώ το θέμα του κέρδους. Υπάρχουν επιχειρήσεις που θέλουν να κερδοσκοπήσουν. Νομίζω πως η οικονομική διάσταση αυτού του θέματος είναι πολύ σημαντική.

Τα εμβόλια κάποιες φορές είναι βλαβερά. Πρέπει να το τονίσουμε αυτό.

Αν κάποιος έχει COVID-19 και τον εμβολιάσετε κατά της γρίπης, κινδυνεύετε να τον σκοτώσετε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες.

Αν κάποιος είναι σε χημειοθεραπεία κατά του καρκίνου και τον εμβολιάσετε κατά της γρίπης, θα τον σκοτώσετε πολύ γρήγορα επίσης. Αυτό πρέπει να το τονίσουμε: τα εμβόλια όταν διασταυρώνονται με μία ασθένεια στο σώμα είναι πολύ βλαβερά. 

Ένα εμβόλιο μπορεί να είναι καλό ή κακό, αλλά αυτό πρέπει να αποδειχτεί. Κι αυτό χρειάζεται καιρό. (μέσος όρος 10 χρόνια)

Και υπάρχουν παραδείγματα. Όπως στη Βόρεια Ιταλία όπου έκαναν εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας και εκεί είναι που είχαμε τους περισσότερους θανάτους... (...) 

Ένα εμβόλιο, σαν φάρμακο, εξ ορισμού δεν επιτρέπεται να σκοτώνει, να έχει παρενέργειες που οδηγούν στο θάνατο. Και νομίζω πως οι εμβολιαστές ξεχνούν την Ιπποκρατική αρχή του μη βλάπτειν.
Οι γιατροί είναι που εμβολιάζουν τον κόσμο, 
οπότε σ’ αυτούς εναπόκειται το να θέσουν τον ηθικό φραγμό. 

Καθ. Luc Montagnier, Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, 
για τον κορωνοϊό και τα εμβόλια.




Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2020

Ὁ φωτισμός τοῦ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου στήν Ἐκκλησία.

Περί τῆς θεραπείας τοῦ νοῦ ὡς τοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας
Πατερική Θεολογία, π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Ὁμιλία Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου*
(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία πού μπορεῖτε νά ἀκούσετε ἐδῶ.)

Εἰσαγωγικά

Μέ τήν ἔναρξη τῶν κυριακάτικων συνάξεων γιά φέτος θεωρήσαμε ἀναγκαῖο, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, νά ἐξετάσουμε κάποια θέματα, πού ἀφοροῦν τόν ἄνθρωπο καί τήν Ἐκκλησία.

Θά ἀναφερθοῦμε δηλαδή σέ βασικά ζητήματα, σχετικά μέ τό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τί εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, τί εἶναι ὁ νοῦς καί ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί χρειάζεται καί τί ἐξυπηρετεῖ ἡ Ἐκκλησία; Γιατί δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε χωρίς αὐτήν; Ὅλα αὐτά εἶναι θεμελιώδη κεφάλαια κατήχησης, πού πρέπει ὅλοι οἱ Χριστιανοί νά γνωρίζουμε γιά νά μαθαίνουμε πῶς νά ζοῦμε χριστιανικά.

Τά κείμενα γιά τήν ἀνάπτυξη τῶν θεμάτων μας τά ἀντλοῦμε ἀπό ἕνα σύγχρονο, κορυφαῖο θεολόγο τῆς Ἐκκλησίας μας -ἔχει κοιμηθεῖ πρόσφατα- τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, ὁ ὁποῖος ἔκανε μία μεγάλη τομή, ὄχι τόσο στά θεολογικά γράμματα οὔτε στή Θεολογία, γιατί τήν τομή εκεί τήν ἔχουν κάνει οἱ Ἅγιοι Πατέρες.... 

Ἁπλῶς ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἐπανέφερε τήν Πατερική Θεολογία στό προσκήνιο τῆς σύγχρονης Ἑλλάδας, ἡ ὁποία (Ἑλλάδα) εἶχε πάρει ἕνα δρόμο δυτικότροπο, προτεσταντίζοντα, θά λέγαμε, πού δυστυχῶς ὑπάρχει μέχρι σήμερα.Ἐπικρατεῖ δηλαδή μία ἀντίληψη γιά τόν Θεό, διαφορετική ἀπό αὐτήν πού πρέπει νά ἔχουμε. Μία ἀντίληψη πού ἔχουν στή Δύση. Ὅτι ὁ Θεός εἶναι τιμωρός ἤ ὅτι ὁ Θεός γίνεται καλός ἤ κακός ἀνάλογα μέ τό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Ἄν ὁ ἄνθρωπος εἶναι καλός, ὁ Θεός τόν ἀγαπᾶ. Ἄν εἶναι κακός, ὁ Θεός τόν ἀποστρέφεται.

Αὐτά δυστυχῶς ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν καί ἐνδεχομένως νά καλλιεργήθηκαν μερικές φορές μέσα καί ἀπό τίς θρησκευτικές ὀργανώσεις, τά κατηχητικά κτλ. Διαιωνίζονται δέ μέχρι σήμερα ὡς κατάλοιπα, παρόλο πού λέμε ὅτι κατά κάποιο τρόπο ἀνακαλύψαμε ξανά καί ἐπανήλθαμε στίς πατερικές μας ρίζες. Ἐντούτοις ἀκόμη ὑπάρχουν.

Καλό εἶναι λοιπόν νά κάνουμε μία ἀναδίφηση σέ ὅλα αὐτά τά θέματα, ὥστε νά βάλουμε σέ σωστές βάσεις τήν πνευματική μας ζωή. Γιατί, καθώς φαίνεται, πολλοί χριστιανοί, ζώντας ἐπιφανειακά, δέν βιώνουμε τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, πού οὐσιαστικά εἶναι τό μυστήριο τοῦ Θεοῦ, τό μυστήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῆς Χάρης τοῦ Θεοῦ. Δέν ζοῦμε δηλαδή τή σωτηρία μας καί δέν χαιρόμαστε πραγματικά τήν πνευματική μας ζωή.

Ὁ Κύριος ἦλθε στή γῆ, γιά νά μᾶς δώσει ζωή καί μάλιστα περίσσεια ζωῆς. Αὐτή ἡ περίσσεια ζωῆς εἶναι ἡ μετοχή μας στό Ἅγιο Πνεῦμα. Ἀλλά, ἄν κάποιος δέν ζήσει σωστά μέσα στήν Ἐκκλησία, δέν θεραπεύεται ἀπό τά πάθη του. Ἑπομένως δέν βιώνει οὔτε μετέχει σέ αὐτή τή Χάρη, σέ αὐτή τή χαρά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μπορεῖ μέν νά πηγαίνει κανείς στήν Ἐκκλησία, μπορεῖ καί νά ἐξομολογεῖται, νά κάνει καί κάποιες προσευχές, πού τοῦ εἶπε ὁ πνευματικός ἀλλά δέν ἔχει αὐτή τήν πληρότητα ζωῆς, τήν ὁποία ἔχει ὑποσχεθεῖ ὅτι θά μᾶς δώσει ὁ Θεός. Νιώθει ὅτι κάτι δέν πάει καλά, ὅτι κάτι τοῦ λείπει. Δέν ἔχει αὐτό, πού θά ἤθελε νά ἔχει.

Βέβαια αὐτό συμβαίνει, γιατί ὁ Χριστός δέν μᾶς κάλεσε σέ μία ἀποσπασματική, θά λέγαμε, βίωση ἀλλά σέ μία ὁλοκληρωτική ἕνωση μαζί Του. Νά μήν ἔχουμε δηλαδή μόνο κάποιες στιγμές ἕνωσης ἤ τέλος πάντων κοινωνίας μέ τόν Θεό ἀλλά ὅλη μας ἡ ζωή, ὅλες μας οἱ στιγμές νά εἶναι ἑνωμένες μαζί Του. Νά ζοῦμε δηλαδή τό μυστήριο τῆς μετάνοιας καί νά βιώνουμε τί θά πεῖ μετάνοια.

Ὁ πολύς κόσμος νομίζει ὅτι μετάνοια εἶναι τό νά νιώσεις κάποια λύπη γιά κάποιο κακό πού ἔκανες, ἄντε νά πεῖς καί μία συγγνώμη στόν Θεό καί μετά νά πᾶς νά ἐξομολογηθεῖς· καί αὐτό θεωρεῖται μετάνοια. Ὄχι δέν εἶναι αὐτό μετάνοια. Ἄν κοιτάξουμε τί λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, θά δοῦμε πώς μετάνοια εἶναι ἡ μετα-κίνηση τοῦ νοῦ ἀπό τά μάταια, τά ἁμαρτωλά καί τά ἐμπαθῆ πρός τόν Θεό. Αὐτή ἡ μετακίνηση, ἡ μετατόπιση τοῦ νοῦ δηλαδή, πρέπει νά εἶναι συνεχής. Κάθε στιγμή πρέπει νά φέρνεις τόν νοῦ σου πρός τόν Θεό, νά βλέπει πρός τόν Θεό.

Στήν εὐαγγελική περικοπή τοῦ πλούσιου νεανία οἱ Ἀπόστολοι ρώτησαν τόν Κύριο: «Πῶς εἶναι δυνατόν, Κύριε, νά σωθοῦμε; Ἄν εἶναι τόσο δύσκολο πράγμα ἡ σωτηρία, ἐφόσον καί οἱ πλούσιοι δέν θά σωθοῦν, ποιός τελικά θά σωθεῖ;». Καί ὁ Κύριος ἀπάντησε: «Τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῶ ἐστίν» (Λουκ. ιη΄ 18-27). Τό ἴδιο λέει καί στόν καθέναν ἀπό μᾶς: «Θέλεις νά σωθεῖς; Ἐγώ θά σέ σώσω!»

Ἡ σωτηρία μας βέβαια δέν εἶναι μόνο τά καλά μας ἔργα. Εἶναι δηλαδή λάθος ἡ ἰδέα, πού καλλιεργήθηκε ὅτι καλός χριστιανός εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος κάνοντας καλές πράξεις, γίνεται λίγο καλύτερος κάθε ἡμέρα καί ὅτι αὐτό εἶναι χριστιανική ζωή. Εἶναι καί αὐτή μία ἐπιπλέον λανθασμένη ἀντίληψη, πού μᾶς ἦλθε ἀπό τή Δύση καί ἀπό τόν προτεσταντισμό, ὁ ὁποῖος ἔχει περί πολλοῦ τά καλά ἔργα, ὅπως καί ὁ παπισμός.

Δέν εἶναι ἡ σωτηρία μας τά ἔργα μας. Ἀντίθετα ὁ Χριστός μᾶς εἶπε ὅτι ἡ σωτηρία μας εἶναι δωρεάν, εἶναι χάριτι· δηλαδή δέν ἀξίζουμε τόν Παράδεισο. Ὁ Θεός μᾶς τόν χαρίζει, μᾶς τόν δωρίζει. Ὅσα καλά ἔργα καί νά κάνουμε, ἄν αὐτά δέν ἔχουν τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀκάθαρτα κι ἀνώφελα.

Γιατί ὁ Θεός εἶναι ὁ μόνος ἀγαθός, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος (Λουκ. ιη΄ 20). Καί τό ἀληθινό ἀγαθό εἶναι μόνο αὐτό, πού ἔρχεται ἀπό τόν Θεό. Ἄν λοιπόν δέν ἔλθει ὁ Θεός γιά νά ἐργασθεῖ μέσα σου καί μαζί σου, γιά νά συνεργασθεῖ καί νά ἔχεις τή Χάρη Του ἐνεργή, ὅ,τι καί ἄν κάνεις, εἶναι ἁμαρτία· δέν εἶναι καλό. Αὐτό μᾶς τό λέει ἀπερίφραστα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «τοῦ Θεοῦ μή ἐνεργοῦντος ἐν ἡμίν, ἁμαρτία πᾶν τό παρ΄ ἡμῶν γινόμενον». Καί στή νεοελληνική: «ἄν δέν ἐνεργεῖ ὁ Θεός μέσα μας, κάθε τί, πού γίνεται ἀπό μᾶς, εἶναι ἁμαρτία».

Γι’ αὐτό πρέπει νά ἐπανεξετάσουμε καί νά ἐπαναπροσδιορίσουμε μέσα μας τί πιστεύουμε γιά τόν Θεό, πῶς νομίζουμε ὅτι σωζόμαστε, τί σημαίνει γιά μᾶς μετάνοια, τί σημαίνει γιά μᾶς πνευματική ζωή; Βιώνουμε τή χαρά καί τήν πληρότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού ἔχει πεῖ ὁ Θεός ὅτι θά ἔχουμε ὡς καρπό;

Ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ὁ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια. (Πρός Γαλάτας ε΄ 22 – στ΄ 2». Τά ζῶ αὐτά ἐγώ; Μήπως ἔχω πάρει τή ζωή μου λάθος καί τήν πνευματική μου ζωή λάθος καί τόν τρόπο ποῦ ζῶ μέσα στήν Ἐκκλησία λάθος; Γι΄ αὐτό καί δέν ἔχω τή χαρά καί τήν εἰρήνη, πού ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Θεός;

Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων. ~ 1η Δεκεμβρίου


«Εσκόρπισεν, έδωκε τοις πένησι...»

Ο Άγιος Φιλάρετος, ζούσε κατά τους χρόνους, που στην Κωνσταντινούπολη βασίλευε ο Κωνσταντίνος και η Ειρήνη, περί το έτος 780 μ.Χ. Γεννήθηκε λίγο μετά το 700 μ.Χ. Καταγόταν από τα μέρη της Παφλαγονίας και από την πόλη Άμνειαν. Ήταν επίσημος και κατείχε το αξίωμα του Υπάτου. 

Ήταν όμως ο μακάριος και πραγματικά φιλάρετος. Ήταν και πολύ πλούσιος. Είχε πολλά ζώα. Είχε χωράφια, αμπέλια και άλλα κτήματα. Επίσης είχε πολλούς δούλους και υπηρέτες. Η γυναίκα του, η Θεοσεβώ, ήταν ευγενική. Φοβόταν και σεβόταν τον Κύριο. Είχαν ένα αγόρι τον Ιωάννη και δύο θυγατέρες, την Υπατία και την Ευανθία. 

Ο Φιλάρετος ήταν πολύ ελεήμων, και φιλόξενος. Κάθε μέρα έδιδε άφθονα από τα πλούτη του στους φτωχούς, στους πεινασμένους, στους γυμνούς, στις χήρες και στα ορφανά. Η φήμη του ακούστηκε σ' όλη την Ανατολή. Έρχονταν, λοιπόν, οι φτωχοί και όσοι είχαν ανάγκην. Έπαιρναν από αυτόν άλλος χρήματα, άλλος ζώα, άλλος άλλο τι, ανάλογα με την ανάγκη που είχε ο καθένας. Το σπίτι του ευλογημένου Φιλαρέτου, ήταν πηγή ανεξάντλητος. Και όσο αυτός έδιδε με πρόσωπο χαρούμενο, τόσο ο πλουσιόδωρος Κύριος, πλήθυνε τα αγαθά του περισσότερο.

Γίνεται φτωχός.

Ο μισόκαλος όμως φθόνησε την αρετή του Φιλάρετου. Κι έτσι ο Φιλάρετος πτώχευσε. Πτώχευσε διότι έδιδε κατά την συνήθειά του κάθε ημέρα ελεημοσύνη. Μοίραζε τα κτήνη του και την περιουσία του. Άλλα και διότι κλέφτες και κακοποιοί τον έκλεβαν και οι δυνατότεροι του άρπαζαν την περιουσία. 

Δεν του έμειναν, παρά ένα ζευγάρι βόδια, ένας όνος, μια αγελάδα με το μοσχαράκι της και μερικά μελίσσια. Τα χωράφια του τα άρπαξαν με το έτσι θέλω οι γεωργοί και οι γείτονες, γιατί είδαν, ότι όταν πτώχευσε δεν μπορούσε να τα καλλιεργήσει. Έτσι λοιπόν άλλοι με τη βία και άλλοι παρακαλώντας, του τα πήραν όλα και δεν του άφησαν τίποτε παρά το σπίτι, όπου κατοικούσε. Από αυτά όλα, που έπαθε ο Φιλάρετος δεν λυπόταν καθόλου...