Ὁ Ὑποφήτης τῆς Ἀκριβοῦς Θεολογίας, Ἅγιος Ἱερόθεος
Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα
Στην χορεία των αγίων υπάρχουν και εκείνοι οι άγιοι που έχουν το χάρισμα των ιαμάτων, θεραπεύουν, δηλαδή, σωματικές ασθένειες και ο κόσμος προστρέχει σε αυτούς. Στις Ενορίες ή στα Μοναστήρια, που έχουν τέτοια φήμη, παρατηρείται κοσμοσυρροή. Βέβαια, δεν το κατηγορεί κανείς αυτό, αφού είναι φυσικό ο άρρωστος να τρέχει στο νοσοκομείο και είναι ευχάριστο το να καταφεύγουν οι άνθρωποι στην Εκκλησία, η Οποία είναι Θεραπευτήριο ψυχών και σωμάτων.
Ήθελα όμως να μου επιτραπεί να τονίσω μερικά βασικά σημεία που έχουν σχέση με το θέμα αυτό, αλλά και με την πνευματική ζωή γενικότερα.
Πρώτον: Πράγματι υπάρχουν άγιοι που έχουν το χάρισμα της θεραπείας σωματικών ασθενειών. Και σήμερα, όπως και παλαιότερα, γίνονται θαύματα, αφού ο Χριστός είναι πάντα ο ίδιος και θαυματουργεί δια των Αγίων Του. “Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού”.
Δεύτερον: Οι σωματικές θεραπίες δεν είναι το μέγιστο χάρισμα ούτε το μέγιστο θαύμα, αλλά ούτε και το ζητούμενο στην ζωή. Οι Άγιοι δεν επιδιώκουν να δουν κάποιο θαύμα στην ζωή τους, αλλά προσπαθούν να ζουν “εν μετανοία”. Σκοπός της ζωής μας είναι η θέωση, η κοινωνία δηλαδή με τον Θεό, που αποκτάται με την μετάνοια και την εφαρμογή των εντολών του Χριστού.
Τρίτον: Τα μεγαλύτερα, τα “κρείττονα” χαρίσματα είναι της αγάπης, της μετανοίας και της θεολογίας. “Ζηλούται δε τα χαρίσματα τα κρείττονα και ετι καθ’ υπερβολήν οδόν υμίν δείκνυμι· εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων αγάπην δε μη έχω γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον” ~ άγιος Απόστολος Παύλος
“Εκείνος που αξιώθηκε να δη τον εαυτό του και να εννοήσει την πνευματική του φτώχεια (δηλαδή με την χάρη του Θεού και την βαθειά του μετάνοια έχει αποκτήσει αυτογνωσία), είναι μεγαλύτερος από εκείνον που αξιώθηκε να αναστήσει νεκρούς ή να δει τους αγγέλους” ~ Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Η θεολογία στην ζωή και διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ταυτίζεται με την θεοπτία. Θεολόγος είναι αυτός που είδε τον Θεό, μπορεί να ομιλή γι’ Αυτόν και ξέρει να προσεύχεται αληθινά. “Αν είσαι θεολόγος τότε ξέρεις να προσεύχεσαι αληθινά και εάν ξέρεις να προσεύχεσαι αληθινά τότε είσαι θεολόγος”. ~ Όσιος Νείλος ο ασκητής
Θεολόγος είναι αυτός που έχει διάκριση, που είναι σε θέση να διακρίνει το κτιστό από το άκτιστο, το θεϊκό από το δαιμονικό και μπορεί να θεραπεύει την ψυχή...
Άλλωστε η πνευματική υγεία, που είναι και το ζητούμενο, έχει άμεση σχέση με την σωματική υγεία, αφού πολλές σωματικές αρρώστειες έχουν σαν αιτία τους ψυχικές ανωμαλίες. Π.χ. δεν συμπαθείς κάποιον και σου πονάει το στομάχι (τις περισσότερες φορές, άλλωστε, πονάει όχι εξ’ αιτίας αυτών που τρώμε, αλλά εξ αιτίας αυτών που μας τρώνε), ή έχεις λογισμούς και υποψίες εναντίον κάποιου και υποφέρεις από πονοκεφάλους.
Η Ορθόδοξη θεολογία δεν έχει να κάνει με εγκεφαλικές διεργασίες και στοχασμούς, αλλά σχετίζεται, πρωτίστως και κυρίως, με την καρδιά, την πνευματική καρδιά, που είναι ο χώρος στον οποίον αποκαλύπτεται ο Θεός. Αληθινοί θεολόγοι είναι όσοι βιώνουν τον Θεό και έχουν νικήσει, έχουν υπερβεί τον θάνατο στα όρια της προσωπικής τους ζωής.
Ένας τέτοιος Άγιος, Θεολόγος και Πατήρ της Εκκλησίας μας είναι και ο Άγιος Ιερόθεος, Επίσκοπος Αθηνών, μαθητής του Αποστόλου Παύλου και διδάσκαλος του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου. Είναι, όπως τονίζεται και στο “Απολυτίκιό” του, υποφήτης της ακριβούς θεολογίας, δηλαδή μέγας θεολόγος και ερμηνευτής των θεολόγων, καθώς και μεγάλος υμνολόγος, αφού στην Κοίμηση της Θεοτόκου ήταν παρών και ανέπεμπε ύμνους προς την Παναγία.
“Ήτον έξαρχος μετά τους Αποστόλους των θείων υμνωδιών, όλος εκδημών, όλος εξιστάμενος εαυτού, και την προς τα υμνούμενα κοινωνίαν πάσχων· διό και από όλους όσοι τον ήκουον και τον έβλεπον και τον ήξευρον πρότερον και δεν τον ήξευρον, εκρίνετο ότι είναι θεόληπτος και θείος υμνολόγος” ~ Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Γνήσιος μαθητής του Αποστόλου των εθνών έπαθε και έμαθε τα θεία. Αφού απαρνήθηκε τα είδωλα, βίωσε την μετάνοια και την αληθινή αγάπη και έφθασε στην θεωρία του Θεού, που ταυτίζεται με την θεολογία, γι’ αυτό και ο λόγος του έχει ζωντάνια και αμεσότητα, είναι πραγματική μυσταγωγία...
“Ώφθης θεολογίας αληθούς υποφήτης, δι’ ής μυσταγωγούμεθα πάτερ τα κρείττονα”...
Αυτό που έχει ανάγκη σήμερα ο κόσμος, κουρασμένος από τα κενά λόγια, είναι όχι οι στοχασμοί και οι αποστεωμένοι εγκεφαλικοί λόγοι, αλλά ο ζωντανός θεολογικός λόγος, ο οποίος προσφέρει αληθινή παράκληση, επειδή δεν προκαλεί, αλλά παρακαλεί, δηλαδή παρηγορεί την καρδιά. Και αυτό, διότι δεν είναι λόγος κενός, αλλά καινός που καινοποιεί, αναγεννά και ζωοποιεί...
Προσφέρει νόημα ζωής, αγάπη για την πραγματική ζωή, όχι απλώς για την βιολογική ύπαρξη, αφού άλλο ζωή και άλλο βιολογική ύπαρξη, άλλο βίος και άλλο πολιτεία και αληθινή βιοτή, δηλαδή, ζωή “εν τω Θεώ”...
Ὁ Ὑποφήτης τῆς Ἀκριβοῦς Θεολογίας, Ἅγιος Ἱερόθεος
Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα
Πηγή: Εκκλησιαστική Παρέμβαση
Σχόλιο Λόγος Φωτός: Αξίζει τέλος, ως επίλογο να παραθέσουμε τα παρακάτω για τον άγιο τούτο και μεγάλο θείο διδάσκαλο Ιερόθεο...
«Εἶναι ἕνας ἀποστολικός πατέρας, θεολόγος τῶν ἀρχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀναζητητής τῆς ἀληθινῆς γνώσεως. Ἤθελε νά συναντήση προσωπικά τόν Θεό καί νά ἑνωθῆ μαζί Του. Ἐνῶ ἦταν στήν Ἡλιούπολη τῆς Αἰγύπτου ἔζησε τόν σκοτασμό τῆς φύσεως, ὅταν ὁ Χριστός ἀπέθανε ἐπάνω στόν Σταυρό και εἶπε τήν φραση: «Ἤ Θεός πάσχει ἤ κόσμος ἀπόλυται». Ἀργότερα ἦταν παρών στήν κηδεία τῆς Παναγίας, ὅπου ἔψαλε θαυμάσιους ὕμνους. Τά ἔργα του καί τήν θεολογία του τά διασώζει ὁ ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε διδάσκαλος». ~ Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος
«Ὁ ἅγιος Ἱερόθεος εἶναι μεγάλος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅταν διαβάζουμε τά συγγράμματα τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, ἀμέσως διαπιστώνουμε ὅτι ὅλη ἡ διδασκαλία τοῦ ἁγίου Διονυσίου ἀποδίδεται στόν ἅγιο Ἱερόθεο. Καί λέει, ὅτι αὐτήν τήν διδασκαλία τήν παρέλαβε ἀπό τόν «δεινόν καθηγεμόνα», τόν πνευματικό πατέρα καί διδάσκαλο...
Καί εἶναι πράγματι μέγας διδάσκαλος ὁ ἅγιος Ἱερόθεος. Ἀξιώθηκε μάλιστα νά εἶναι καί στήν ἐξόδιο ἀκολουθία, στήν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί νά ψάλει ὕμνους, μέ τούς ὁποίους ὑπερέβαλε ὅλους τούς ἄλλους ὕμνους, μετά τούς ἁγίους Ἀποστόλους, καί «ἐφαίνετο καί οὐκ ἐφαίνετο καί ἐγινώσκετο καί οὐκ ἐγινώσκετο», γιατί εἶχε ὑποστῆ τήν θεία ἔκσταση»... ~ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος
Άγιε Ιερόθεε πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών...
Οι σωματικές θεραπείες δεν είναι το μέγιστο χάρισμα ούτε το μέγιστο θαύμα, αλλά ούτε και το ζητούμενο στην ζωή. Οι Άγιοι δεν επιδιώκουν να δουν κάποιο θαύμα στην ζωή τους, αλλά προσπαθούν να ζουν “εν μετανοία”...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκοπός της ζωής μας είναι η θέωση, η κοινωνία δηλαδή με τον Θεό, που αποκτάται με την μετάνοια, την αδιάκοπη προσευχή και την τήρηση των εντολών. Τα μεγαλύτερα, τα “κρείττονα” χαρίσματα είναι της αγάπης, της μετανοίας και της θεολογίας.
Θεολόγος είναι εκείνος που αξιώθηκε να δη τον εαυτό του, να εννοήσει την πνευματική του φτώχεια και είναι σε θέση να διακρίνει το κτιστό από το άκτιστο, το θεϊκό από το δαιμονικό...