Σας ήρθαν δάκρυα;...

Ὑπάρχουν πολλῶν εἰδῶν δάκρυα...

Ὑπάρχουν δάκρυα συναισθηματικά: ὑπάρχουν, δηλαδή, διότι ὁ ἄνθρωπος αὐτός θυμήθηκε κάτι, καί συγκινήθηκε.

Ὑπάρχουν δάκρυα ἐγωιστικά: «Μοῦ εἶπε ὁ ἄλλος μία κουβέντα, δὲν τὸ ἄντεξα, μὲ πῆρε τὸ παράπονο καὶ μὲ πῆραν καὶ τὰ κλάματα…γιατί ἔχω ἐγωισμό, θίχθηκε ὁ ἐγωισμός μου».

Εἶπε ὁ ἄντρας μία κουβέντα, δὲν τὸ ἄντεξε ἡ γυναίκα καὶ τὴν «πιάνει τὸ παράπονο». Αὐτὰ τά δάκρυα δὲν ἔχουν σχέση μὲ κατάνυξη, βέβαια. Εἶναι τὸ ἀντίθετο. Ο ἄνθρωπος ἀντί νά χαριτώνεται, δαιμονίζεται ἀκόμη χειρότερα, σκοτίζει τὸν νοῦ καὶ τὴν ψυχὴ τοῦ μ’ αὐτὰ τὰ δάκρυα...

Ὑπάρχουν, ἐπίσης, δάκρυα μετάνοιας, αὐτὰ ποὺ ἔχυσε ὁ Πέτρος, πικρὰ δάκρυα: «Ἔκλαυσε πικρῶς» λέει τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο.

Ὑπάρχουν καὶ δάκρυα γλυκά, ἄλλου εἴδους δάκρυα, ποὺ ἔρχονται ὅταν ἔρθει τὸ Φῶς τοῦ Θεοῦ, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τότε ὁ ἄνθρωπος κλαίει καὶ χαίρεται, εὐφραίνεται, τρέφεται ἡ ψυχή του ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ... 

Χρειάζεται νὰ ἔχει κανεὶς πνευματικὸ ὁδηγό, νὰ τοῦ λέει ἐὰν πρέπει ἢ δὲν πρέπει νὰ καλλιεργεῖ αὐτὰ τὰ δάκρυα, πού τοῦ ἔρχονται καὶ τί εἴδους δάκρυα πρέπει νὰ καλλιεργεῖ...

Ἀλλά, νά σᾶς πῶ κι ἕνα μυστικό: 

Μπορεῖ κανεὶς νὰ κάνει μία μεταστροφή: Τοῦ ‘ρθανε δάκρυα γιὰ κάποιον λόγο… (γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο…). Νὰ πεῖ: «Συγχώρα με Θεέ μου... ἔχω κάνει αὐτό, αὐτό, αὐτό… Εἶμαι ἁμαρτωλός. Συγχώρεσέ με»!... Ὁπότε, καὶ ἐγωιστικὰ νὰ εἶναι τὰ πρῶτα δάκρυα, μετὰ σπάζει, θὰ λέγαμε, τὴν ραχοκοκκαλιὰ τοῦ διαβόλου καὶ τὰ μεταστρέφει σὲ δάκρυα μετανοίας...

(Άγγελος Κυρίου συλλέγει τα δάκρυα της μετανοίας σαν τους πολύτιμους μαργαρίτες

και τα καταθέτει στην τράπεζα του Ουρανού... ~ Μέγα Γεροντικόν)

Σας ήρθαν δάκρυα;...

~ αρχιμ. Σάββα Αγιορείτη , απόσπασμα από ομιλία με θέμα:

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία.