Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2018

«Πλάνες καί ψεύδη γύρω ἀπό τό θέμα τῶν Μεταμοσχεύσεων». ~ † πρωτοπρ. Κων/νου Στρατηγοπούλου

«Πλάνες καί ψεύδη γύρω ἀπό τό θέμα τῶν Μεταμοσχεύσεων. 
Θεολογική προσέγγιση» 
† πρωτοπρ. Κων/νου Στρατηγοπούλου

«Έρχομαι στο μικρόφωνο αυτό, ευχαριστώντας την επιτροπή που μου έδωσε την δυνατότητα να μιλήσω, χαμογελώντας... Θα πείτε δηλαδή, αυτά δεν ήταν σοβαρά που ακούστηκαν; Μα πάρα πολύ σοβαρά, αλλά εγώ χαμογελώ, γιατί έρχεται το Πάσχα... Θα σας το εξηγήσω με δυο λόγια. Είναι το Πάσχα πολύ κοντά....

Θυμάμαι αυτές τις ορθόδοξες κοινότητες, - το λέει κι ο άγιος Χρυσόστομος, από τότε υπήρχαν, - που τη μέρα του Πάσχα, το σοβαρό γεγονός του θανάτου το γελοιοποιούσαν. Μετά την Ανάσταση πήγαιναν πάνω στους τάφους και χόρευαν κι έτρωγαν. Πολύ σοβαρό το θέμα, αλλά γω χαμογελώ τώρα. 

Και πρέπει να χαμογελάσω, γιατί το θέμα έχει κι άλλες διαστάσεις. Φυσικά να ευχαριστήσουμε τον άγιο Πειραιώς για την καρδιακή φιλοξενία, και τον άγιο Γλυφάδας, γιατί τόσην ώρα βρέθηκαν μαζί μας και συμπορεύθηκαν - έτσι το καταλαβαίνω - με τον πόνο και την αγωνία του λαού. Αυτό είναι πολύ βασικό.

Κοιτάξτε τώρα. Θα μιλήσω ολίγα λεπτά και θα κάνω μία μεταμόσχευση σε μια φράση πολύ γνωστή, αρχαία: «Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν». Θα κάνω μεταμόσχευση στην πρόταση αυτή και θα πω: «Το λακωνίζειν εστί θεολογείν». Αυτή τη μικρή μεταμόσχευση.

Γιατί η ιστορία είναι ιστορία ορθοδόξου θεολογίας. Ούτε θ' ασχοληθώ τι κάνει η κυβέρνηση ή τι δεν κάνει η κυβέρνηση. Πιστέψτε με. Δεν μπορώ να ζητήσω τίποτα από εκεί που δεν υπάρχουν καθαροί νόες, αλλά υπάρχουν εσκοτισμένοι νόες. Και τα περί εσκοτισμένων νοών, θα τα ξέρετε από την ορθόδοξη θεολογία, που είναι η αιτία της πτώσεως του ανθρώπου. Τι να ζητήσω λοιπόν; Τι ν' απαιτήσω; Δεν μπορώ να το κάνω λοιπόν.

Και στρέφομαι στα δικά μας...


Μήπως η πλάνη είναι και μέσα σε μερικούς ανθρώπους της εκκλησίας; Αυτό μάς καίει...

Αναφέρθηκαν πολλά σε αυτό το πολύ όμορφο συνέδριο. Και πάρα πολλά από αυτά που θέλω να πω τα είπαν άλλοι. 

Να θυμίσω απλώς τρία τραγικά βιβλία που δυστυχώς έχουν τον τίτλο: «Ιερά Σύνοδος - Επιτροπή Βιοηθικής». Στο ένα περισσότερο αναφέρθηκε ο πατήρ Ιωάννης. 1. «Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς», 2. «Επίσημα βιβλία βιοηθικής» - ποιος το 'κανε επίσημο δεν ξέρω δηλαδή... - και το άλλο είναι: 3. «Ελεύθεροι από το γονιδίωμα». Είναι τόσο βαθιά πλανεμένα αυτά τα βιβλία, που δεν μπορούν ακόμα να διατίθενται σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο. Ακόμα και σε ένα βιβλιοπωλείο Ιεχωβάδων θα έλεγα. Είναι πολύ επικίνδυνα.

Διάβασε αρκετά πράγματα ο πατήρ Ιωάννης. Εγώ δυο-τρία θα τονίσω και μετά για λίγες γραμμές θα μιλήσω για την θεολογία. Αα... και κάτι άλλο. Μην το ξεχάσω. Ξέρετε, αν ήμουν φιλόσοφος και δεν ήμουν ιερέας, θα ήμουν εγελειανός φιλόσοφος. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι υπάρχει πάντα μία θέση, μετά υπάρχει μία αντίθεση, και μετά γίνεται μία σύνθεση. Πολλές φορές περνάει μέσα από μία επανάσταση.

Εξάλλου ο Μαρξ ακολούθησε το σύστημα το εγελειανό. Λοιπόν, μ 'αρέσει ο εγελιανός, γιατί - να! - τι έκαναν οι αιρετικοί; Οι πλανεμένοι; Είχαν μία θέση κι έρχονται οι Πατέρες κι έχουν μία αντίθεση. Μετά δεν γίνεται σύνθεση, συμβιβασμός. Δηλαδή λίγο από 'δω, λίγο από 'κει... Μετά γίνεται θεολογία. Και γίνεται Οικουμενική Σύνοδος.

Ευχαριστούμε λοιπόν, πάρα πολύ την θέση που είναι πλανεμένη, γιατί προκαλεί θεολογία. Και μάς αναγκάζει να κάνουμε θεολογία, αν δεν την κάναμε έως τώρα. Τι κρίμα είναι που δεν την κάναμε ε; Ενώ την έχουμε στην παρακαταθήκη της Παραδόσεώς μας...

Πολύ μ' αρέσει λοιπόν το εγελειανό το σχήμα αυτό, που δεν είναι συγκρουσιακό αλλά καταλήγει σε μία θεολογία. Κι όλα αυτά τα κείμενα αυτά, που είναι πλανεμένα, που είναι γραμμένα από την Επιτροπή Βιοηθικής έχουν μια βαθιά θέση που μάς κάνει να αντιτιθέμεθα  θεολογικά, όχι γιατί έχουμε αντιπαλότητα με κάποιον, αλλά γιατί περνάνε μία πλάνη.

Δεν την λέω αίρεση. Αφήστε τον όρο να τον δώσει μια μέλλουσα τοπική Οικουμενική Σύνοδος. Δεν μπορώ να τον πω εγώ. 

Αλλά πλάνη είναι και μπορώ να την φωνάξω... 

Και πάλι αναφύεται μέσα από τα κείμενά τους. Ακούστε μερικές φρασούλες, μερικές που δεν είπε ο πατήρ Ιωάννης:

«Ὁ λήπτης λαμβάνει θνητό σῶμα, ὁ δότης δίνει ἀπό τήν ἀθάνατη ψυχή του». Είναι καθαρός βουδισμός, ινδουισμός. Προσέξτε: «ὁ δότης δίνει ἀπό τήν ἀθάνατη ψυχή του». Δεν είναι αυτό μια μετεμψύχωση; Πού το βρήκαν αυτό; Μιλάει για το πνευματικό όφελος του δότη. Ποιο πνευματικό όφελος του δότη; Ο νεκρός έχει κάποιο πνευματικό όφελος κατ' αυτή την έννοια που το λένε;...

Φυσικά να θυμηθείτε το τεράστιο ψέμμα, με το οποίο πλάνησαν το λαό, εσάς, φωνάζοντας συνέχεια ακόμα και μέχρι σήμερα: «Η εκκλησία αποφάσισε». Ποια εκκλησία αποφάσισε; Το είπε κι ο άγιος Γλυφάδας. Ποτέ δεν απόφασισε! Μη μου πείτε για το ΄71, που όταν βγήκαν τα θέματα των μεταμοσχεύσεων κάποιος ζήτησε να δώσει την καρδιά του για επιστημονικούς λόγους... Καμία σχέση.

Και μετά το '83 κάποιος άλλος από τη Σύνοδο ζήτησε να δώσει το σώμα του για επιστημονικές έρευνες... Καμία σχέση. Ήταν νεκρός. Και μάλιστα η Σύνοδος σωφρόνως φερομένη είπε ότι αφού έγινε η κηδεία του και κτλπ., να παραχωρηθεί το σώμα του για επιστημονικές έρευνες. Καμία σχέση. Καμία άλλη απόφαση. Μάς κοροϊδεύουν επίσημα, φωνάζοντας μέχρι σήμερα ότι η Εκκλησία αποφάσισε. Δεν αποφάσισε. Τα είπαν και οι άλλοι συνομιλητές. Είναι ένα κείμενο προς περαιτέρω μελέτη.

Κοιτάξτε. Τόλμησαν να παίξουν με την Βιβλική Θεολογία και την Πατερική Θεολογία. Γιατί Βιβλική Θεολογία; Τόλμησαν σε αυτά τα αναίσχυντα βιβλία τους, - λυπάμαι που έχουν πάνω τον τίτλο: «Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας» να πάρουν το χωρίο από το δέκατο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, και το λόγο που λέει ο Χριστός: «Ἐγώ τίθημι τήν ψυχή μου» να το πάρουν και να πουν να! εδώ λέει για μεταμόσχευση!... 


Μα δεν διάβασαν ολόκληρο το κείμενο ούτε την ερμηνεία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Και λέει ο άγιος Χρυσόστομος, «δίνει την ψυχήν Αυτού, ίνα λάβει αυτήν», - το λέει το κείμενο: «Ἐγώ τίθημι τήν ψυχή μου ὑπέρ τῶν προβάτων...» «....Διά τοῦτό ὁ πατήρ με ἀγαπᾶ, ὅτι ἐγώ τίθημι τήν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν» (Ἰωάν. ι΄, 17).

Και λέει ο άγιος Ι. Χρυσόστομος: «μόνο Αὐτός μπορεῖ νά τή δώσει καί νά τή λάβει. Να κατέβει στον Άδη και να την πάρει». Πώς παίρνουν αυτό το χωρίο; Αντι-βιβλικά και πλανεμένα το χρησιμοποιούνε. Ὁ Χριστός, εἶναι κυρίαρχος, καί λέει «ἵνα λάβω αὐτήν». Τήν βάζω καί τήν παίρνω. Ποῦ τήν βάζει τήν ψυχή του; Πρέπει νά θεολογήσωμε ἐδῶ. «Τίθημι», λέει. Ποῦ; Γιά ποιούς; Γιά τόν λαό. Ποῦ;...


Ἐδῶ εἶναι καθαρή θεολογία, ἡ περί Ἀναστάσεως θεολογία, καί ἡ περί καθόδου στόν Ἅδη θεολογία τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Τό λέει καί τό τροπάριο: «Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν Ἅδου δέ μετά ψυχῆς, ὡς Θεός...».

Ὑπάρχει, λοιπόν, μία θεολογία. Εἶναι ἡ κάθοδος στόν Ἅδη, πού κατεβαίνει ὁ Χριστός, μέ τήν ψυχή Του, γιατί τό σῶμα Του εἶναι στόν τάφο. Καί κατεβαίνει ὡς νικητής, καί εἶναι κυρίαρχος τοῦ Ἅδη, καί αἴρει τίς ψυχές ἐπάνω. Ἐδῶ, τό λέει Ἐκεῖνος. Λέει «ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν». Μιλάει προσωπικά. Ἐμεῖς, μετέχομε στόν Χριστό. Ἐκεῖνος, μιλάει προσωπικά. Ἀφορᾶ μόνο στόν Χριστό αὐτό τό κομμάτι...

Να γελάω ακόμη; Μπορώ να γελάω για τους πολιτικούς που έχουν εσκοτισμένο νου, αλλά όταν φτάσω σε μας, λυπάμαι βαθύτατα...Και δεν μπορούν κάποιοι να παρασύρουν τον λαό σε κάποια πλανεμένη θεολογία, έτσι γιατί τούς άρεσε... 


Είναι σαφέστατος ο άγιος Ι. Χρυσόστομος. Τι σημαίνει η φράση: «Σώζει ο δότης βιολογικά μεν τον λήπτη, πνευματικά δε τον εαυτό του;»...

Και το τονίζω, γιατί αυτό το χωρίο είναι καίριο. Δεν μπορούν κάποιοι να παρασύρουν το λαό. «Σώζει ο δότης βιολογικώς τον λήπτη και πνευματικώς τον εαυτό του»; Είναι ακραία γελοίο!... Ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω. Και φυσικά χαριτωμένο το κείμενο, - το 'πε και ο πατήρ Ιωάννης - αλλά είναι τόσο χαριτωμένο, τόσο ακραία γελοίο. Δεν μπορώ να μην το πω και 'γω, γιατί είπα χαμογελώντας, θέλω να γελάσουμε λίγο, πέρασε κι η ώρα, έτσι λίγο να το γλεντήσουμε πάνω στον τάφο των νεκρών...(...)

Λέει λοιπόν το κείμενο, - αυτό το λέει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας και η Επιτροπή Βιοηθικής - λίγο πριν να γίνει η μεταμόσχευση, καλό θα ήταν ο ιερέας του νοσοκομείου, να διαβάσει μια κατάλληλη ευχή, που γίνεται σε κάποια αγιαστική πράξη, χρίση ελαίου και σταύρωμα. Στον νεκρό δηλαδή; Διαβάζεις ευχή σε έναν νεκρό;...

Συνεχίζω να χαμογελώ, αλλά ταυτόχρονα να λυπάμαι βαθύτατα... Και να παραθέσω -αφού είπαμε θα κάνω την θεολογία λακωνίζειν, - τον πληθωρικό πατερικό λόγο.

Αν μελετήσετε τα πατερικά τα κείμενα που δίνουν ενδελεχείς και μακροσκελείς απαντήσεις σε αυτό το θέμα, θα εκπλαγείτε. Κι απορώ πώς κάποιος μελετητής, ερευνητής, κάποιος που κάνει διδακτορικό δεν το αξιοποιεί σε αυτά τα κείμενα, που δεν αρκούν ούτε δέκα διδακτορικά για να τα φτάσουν. Αναφέρω λοιπόν μερικές φράσεις.

Πρώτα την προς Εβραίους Επιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου γιά τόν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου: «Απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ ἀποθανεῖν, μετά δέ τοῦτο κρίσις». Ἅπαξ ἀποθανεῖν. Δεν λέει γιά δύο θανάτους.Το λέει η αγία Γραφή ή όχι; Και μόνο που λένε για δύο θανάτους,θα πούμε ασυζητητί ότι εμείς δεν δεχόμαστε δύο θανάτους. 

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέει: «οὐ γάρ ἡ ψυχή ἐστίν ἡ ἀποθνήσκουσα, ἀλλά διά τήν ταύτης ἀναχώρησιν ἀποθνήσκει τό σῶμα». Ποια είναι η ώρα του θανάτου; Ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα. Δέν εἶναι ἡ ψυχή πού ἀποθνήσκει. Ἀλλ' ἐπειδή ἀπό τό σῶμα φεύγει ἡ ψυχή, γι' αὐτό ἀποθνήσκει ὁ ἄνθρωπος.

Ὁ ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς λέει: - θα διαβάσω τα λόγια του, δεν μπορώ να τον αδικήσω, διαβάζοντας την μετάφραση. Δεν πειράζει, ας μείνουμε στο κάλλος αυτής της ποιητικής εκφράσεως του Αγίου: - «ἡ μέν εν ημίν νοερά καί λογική φύσις οὐ μόνον οὐσία ἔχει τή ζωή ἀλλά καί ἐνέργεια». Μιλάει πια για ουσία και ενέργεια. Ενεργεί η ψυχή μέσα από κάποια γεγονότα. Κι αυτή η ενέργεια πιάνει και τον εγκέφαλο.

Ἡ μέν νοερή καί λογική φύσις πού εἶναι σέ μᾶς, δέν ἔχει τή ζωή μόνο οὐσία, ἀλλά καί ἐνέργεια, διότι ζωοποιεῖ καί τό συνημμένο σῶμα. Πιάνει ἑπομένως καί τόν ἐγκέφαλο.

Ὁ ἅγ. Γρηγόριος Σιναΐτης στη Φιλοκαλία λέει ὅτι ἡ ψυχή κινεῖ τά πάντα: «η ψυχή τα του σώματος μέλη και ενεργεί και κινεί, έκαστο προς την ιδίαν ενέργειαν».

Φοβερό και το χωρίου του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου - ανήκει στα έπη του και είναι γραμμένο σε γλώσσα αρχαϊκή - λέει ὅτι ἡ ψυχή προϋπάρχει τοῦ ἐγκεφάλου. Το σώμα και η ψυχή ταυτόχρονα υπάρχουν, αλλά ο εγκέφαλος είναι μεταγενέστερο όργανο. «Εκ της στιγμής συλλήψεως και είναι τελεία, ενώ ο εγκέφαλος σχηματίζεται σταδιακώς και διαχρονικώς». 

Δεν είναι το κέντρο του ανθρώπου ο εγκέφαλος. Αυτοί κάνανε κέντρο τον εγκέφαλο. Άρα και μόνο που το δεχόμαστε αυτό, αναιρούμε όλη την Ορθόδοξη Θεολογία.


Ὁ ἅγ. Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης - καίριος γι' αυτά τα σημεία, πάρα πολύ καίριος - διδάσκει πώς «ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς ὡς εἶδος τοῦ σώματος αν όχι ως εν αγγείω περιέχεται, ἀσώματος γάρ»...Βλέπετε; Ασώματος η ψυχή. Περιέχεται μέσα στο σώμα, αλλά είναι στην ουσία ασώματος.

Και τονίζει: «Όταν τύχει τίς να πέσει από τόπου υψηλού, και πτωματωθεί (=φαίνεται σαν πτώμα, χωρίς να έχει πεθάνει), τότε γάρ η ψυχή συστέλλεται όλη είς το κέντρο και το θάλαμό της, την καρδίαν. Δια να φυλαχθεί εκεί και μετά της ουσίας ενούται της δυνάμεως», - ακούστε τι λέει!...

Δεν το λέμε και μέσα στα κείμενα του Ευαγγελίου; Ο δαιμονισμένος φαινόταν σαν νεκρός. Όταν περνάει μία δυσκολία η ψυχή, συστέλλεται μες την καρδίαν! Άρα σέ περίπτωση βαρέως περιστατικοῦ, ὅπου ὁ ἐγκέφαλος ἔχει «πτωματισθεῖ», δηλ. πού φαίνεται ὅτι ἔχει πεθάνει, ὄχι ὅμως ὅτι πέθανε, ἡ ψυχή συστέλλεται όλη μες την καρδιά... 

Τι κείμενα είναι αυτά! Τι φοβερά τα τάλαντα των Πατέρων!...

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς διδάσκει πάλι ὅτι ἡ καρδιά εἶναι ἡγεμονικό ὄργανο, ο θρόνος της χάριτος. Εκεί βρίσκεται ο νους και όλοι οι λογισμοί της ψυχής».

Ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ ἀσκητής λέει πώς ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ἡμῶν ἐστί», καθώς λέει ο Κύριος.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει πώς ἡ ἀγάπη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν βρίσκεται. Η αγάπη του Θεού εκέχειται εν ταις καρδίαις ημών. Γι' αυτό ρωτάει αργότερα: «Ανανία γιατί επλήρωσε ο σατανάς την καρδίαν σου»;

Ὁ ἅγιος Νικηφόρος ὁ μονάζων λέει: «ἐν τῇ καρδίᾳ ἐμφανίζεται ὁ Θεός». Τι είναι η καρδιά για μας!... Οι δικοί μας δεν το ξέρουν, οι πολιτικοί θα το ξέρουν; Από αυτούς δεν περιμένω τίποτε! Αλλά από μάς είναι έγκλημα!...

Ἔγκλημα ἑπομένως ἡ παραγνώριση τῆς θεολογίας...

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης μάς λέει: «εν εγκεφάλω, ως εν οργάνω, ευρίσκεται ουχί η ουσία και η δύναμις του νοός και της ψυχής, αλλά μόνη η του νοός ενέργεια». Άλλο λοιπόν η ουσία και άλλο η ενέργεια. Τι είναι αυτά τα χωρία; Πώς τα παραμελήσαμε;... Και τελειώνω.

Ὁ ὅσιος Θαλάσσιος, νηπτικός πατέρας, λέει πώς ἡ καρδιά εἶναι ὁ τόπος πού ἑδράζεται τό κέντρο τῆς νοερᾶς οὐσίας.

Λίγα κείμενα σάς διάβασα. Είστε και κουρασμένοι και δεν ήθελα άλλο να σας κουράσω. 

Η άγνοια των πατερικών χωρίων, η θεολογία, κι αυτό είναι το έγκλημα. Ποιος τα διάβασε αυτά πριν τολμήσει να γράψει περί μεταμοσχεύσεων;...

Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς τί σημαίνει;...

Θά σᾶς πῶ δυό πρακτικά περιστατικά πολύ ζωντανά καί θά τελειώσω κι επειδή τα έχω ζήσει προσωπικά θέλω να σας τα μεταφέρω:

1) Στό νεκροταφεῖο Παλαιού Φαλήρου, Νέας Σμύρνης πού μόλις είχαμε θάψει τόν πρῶτο ξάδερφό μου, ἐκεῖ ἦταν ο πρωτεπιστάτης εν Ελλάδι ἕνας ἱερωμένος, ὑπέρμαχος τῶν μεταμοσχεύσεων, ἱκανός προπαγανδιστής τους. Και επειδή λέω "που θα τον ξαναβρώ τώρα αυτόν;" πάνω από τον τάφο, μόλις έβγαλε το πετραχήλι του, τόν ρώτησα: ΅

«Τι είναι αυτά που κάνεις; ξέρεις τί κάνεις; του λέω. Παρασύρεις την εκκλησία σε μία τρομερή πλάνη. Πού τα βρίσκεις αυτά και τα λές»; Καί τί μοῦ εἶπε; «Δέν φταίω ἐγώ· εἶναι θέμα ὑπακοῆς». Και επειδή ήταν κι άλλοι μάρτυρες εκείνη την ώρα, άκουσαν αυτά τα λόγια. Είναι θέμα υπακοής. Με 'βάλαν να το κάνω. Μα επιτρέπεται; Αὐτό εἶναι ὑπακοή;...

2) Ξέρετε τι σημαίνει η λέξη: Cosa nostra; Το δικό μας σπίτι· έκφραση μαφίας. Εκκλησιαστικῶς σημαίνει ὀργανωμένη ὁμάδα πού ἀπειλεῖ. Προσωπικά δέχθηκα τήν ἀπειλή «ἄν συνεχίσεις νά λές τά ὅσα λές κατά των μεταμοσχεύσεων, ἔχασες τά πάντα». Και τότε ένιωσα πως σε αυτό το παιχνίδι παίζονταν μεγάλα κονδύλια.

Ποιοι μέ ἀπείλησαν; Δέν θά πῶ ὀνόματα, ἁπλῶς ὅτι ἦταν λαϊκοί συνεργάτες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, με μεγάλους τίτλους. Να λοιπόν κι η εκκλησιαστική Cosa nostra. Δεν το περίμενα. Και να που υπήρχε. Στιγμές τραγικές...

Αλλά γω θα συνεχίσω νά χαμογελῶ, γιατί πλησιάζει τό Πάσχα. Κι επειδή η θεολογία της Εκκλησίας μας, αυτή η ζωντανή θεολογία, ο ζωντανός θησαυρός μας δεν χάθηκε. Πέρα από τη βαθιά θλίψη για τα εσκοτισμένα μυαλά εκκλησιαστικών παραγόντων - δεν με νοιάζει το κράτος - και για τη διαστροφή που περνάνε στο λαό μας, κι ο λαός πρέπει να είναι εγρήγορση - ξέρετε πόσο χαίρομαι γι' αυτό το συνέδριο;...

Όταν ακούστηκαν οι πρώτες φωνές για τις μεταμοσχεύσεις, πιστέψτε με, μοναχικοί παλαβιάρηδες μοιάζαμε, - υπήρχε η Cosa nostra - ε, η παρουσία σας εδώ και ειδικά των σεβαστών ἐπισκόπων μας, είναι πάρα πολύ καίρια!... Ευχαριστώ πολύ.

«Πλάνες καί ψεύδη γύρω ἀπό τό θέμα τῶν Μεταμοσχεύσεων. 
Θεολογική προσέγγιση» 
† πρωτοπρ. Κων/νου Στρατηγοπούλου

Εἰσήγηση στήν Ἡμερίδα μέ θέμα: «Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;»

Σάββατο 20-4-2013 καί ὥρα 4 ἕως 9 μ.μ. στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας 
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν καί Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη 
ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς σέ συνεργασία μέ τήν Ἱ.Μ.Γλυφάδας.

Για την απομαγνητοφώνηση ολόκληρης της ομιλίας του μακαριστού
πατρός Κων/νου Λαμπρινή Παπαποστόλου για Λόγος Φωτός

Σχόλιο Λόγος Φωτός: Για την πληρέστερη επιστημονικά ενημέρωσή μας γύρω από τούτο το πολύ σοβαρό θέμα των μεταμοσχεύσεων, η κυρία Λαλιώτη Κωνσταντίνα, Ιατρός Βιοπαθολόγος, μάς προτείνει το παρακάτω βιβλίο:

Κριτική τοῦ Βιβλίου: «ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» 
Ἀθανάσιος Β. Ἀβραμίδης Καρδιολόγος Καθηγητής Παθολογίας Παν. Ἀθηνῶν

Στὸ βιβλίο αὐτὸ γίνεται μία ἐπιστημονικῶς τεκμηριωμένη μελέτη, κατὰ τὴν ὁποία κρίνεται καὶ ἀμφισβητεῖται ὁ ὁρισμὸς τοῦ “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου”, ὅπως σήμερα χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ χαρακτηριστεῖ ἕνας ἄνθρωπος “νεκρός”. 

Ὁ ἴδιος ὁ συγγραφέας ἐνθουσιώδης ὀπαδὸς τῆς ἰδέας τῶν μεταμοσχεύσεων ἀπὸ τότε ποὺ ξεκίνησε στὴ χώρα μας, ἔγινε “δωρητὴς ὀργάνων”μὲ ταυτότητα ἀπὸ τὸ 1989. Παρακολουθώντας μὲ μεγάλο ἐπιστημονικὸ καὶ ἠθικὸ ἐνδιαφέρον τὶς ἐξελίξεις στὸ ζήτημα τῶν μεταμοσχεύσεων διαπίστωσε ὅτι δὲν ἀκολουθοῦν τὴν λογικὴ καὶ ἠθικὴ τάξη. 

Σύμφωνα μὲ αὐτὴ θὰ ἔπρεπε “τὰ πάντα στὶς μεταμοσχεύσεις νὰ γίνονται κατὰ τάξιν καὶ εὐσχημόνως, μὲ ἀξιοπρέπεια πρὸς τὸν ἔχοντα τὴν ἀνάγκη, καὶ μὲ σεβασμὸ πρὸς τὸν δότη, τὸ αὐτεξούσιο καὶ τὴν ἰδιοπροσωπία του. Μὲ εἰλικρίνεια καὶ εὐθύτητα ἀπὸ ὅλους καὶ πρὸς ὅλους, τόσο στὶς προθέσεις ὅσο καὶ στὰ κίνητρα, καὶ μὲ ἀπόλυτο σεβασμὸ στὴ ζωὴ καὶ τὸν ἄνθρωπο…” 

Στὸ μικρὸ συμπυκνωμένο αὐτὸ βιβλίο ἐπεξηγεῖται πὼς ὁ θάνατος τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους μεθοδεύτηκε ὥστε νὰ ταυτίζεται μὲ τὸν “ἐγκεφαλικὸ θάνατο”καὶ αὐτὸς μὲ τὴ σειρὰ τοῦ τελικὰ νὰ θεωρεῖται “βιολογικὸς θάνατος”, ὥστε νὰ ἐξυπηρετοῦνται οἱ συνεχῶς αὐξανόμενες ἀνάγκες τῶν μεταμοσχεύσεων. 

Παρατίθενται ἀκόμα ἐπιστημονικὲς θέσεις ἀπὸ διαπρεπεῖς ἰατροὺς ἀπὸ τὴ διεθνῆ βιβλιογραφία οἱ ὁποῖοι ἔχουν προβάλλει σοβαρὲς καὶ τεκμηριωμένες ἐνστάσεις γιὰ τὸν “ἐγκεφαλικὸ θάνατο”. 

Ὅμως τὰ πράγματα περιπλέκονται περισσότερο καὶ προκαλεῖται σύγχυση στοὺς πιστούς της Ἐκκλησίας, ὅταν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδας ἐτάχθη ὑπὲρ τῶν μεταμοσχεύσεων, μετὰ ἀπὸ εἰσήγηση τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ι.Σ.Ε.Ε.). 

Στὸ βιβλίο ὑποδεικνύονται πολὺ εὔστοχα οἱ “ἀστοχίες” τῆς Ἱερᾶς Συνόδου στὸ θέμα αὐτό. Ἐλπίζουμε ἡ τόσο σοβαρὴ μελέτη αὐτή, νὰ ἀποτελέσει ἔναυσμα γιὰ ἀναθεώρηση καὶ ἐκ νέου μελέτη τοῦ ζητήματος τῶν μεταμοσχεύσεων γιὰ τὴν τελικὴ διαμόρφωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς τοποθέτησης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ. 

Τὸ μικρὸ καὶ κατανοητὸ αὐτὸ βιβλίο θὰ εἶναι καλὸ νὰ μελετηθεῖ ἀπὸ κάθε προβληματισμένο πολίτη, ὁ ὁποῖος θὰ πρέπει νὰ γνωρίζει ὅλη τὴν ἀλήθεια γιὰ τὶς μεταμοσχεύσεις προτοῦ προβεῖ σὲ “ἡρωικὲς ἀποφάσεις” λόγω ἄγνοιας. 

Κριτική τοῦ Βιβλίου: «ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»
Ἀθανάσιος Β. Ἀβραμίδης Καρδιολόγος Καθηγητής Παθολογίας Παν. Ἀθηνῶν

Λαλιώτη Κωνσταντίνα, Ιατρός Βιοπαθολόγος.


Δείτε όλα τα βίντεο και τις ομιλίες της ημερίδας με θέμα: 
«Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;» 
στον ιστοχώρο Αέναη Επανάσταση της Σοφίας Ντρέκου 






1 σχόλιο:

  1. Αν μελετήσετε τα πατερικά τα κείμενα που δίνουν ενδελεχείς απαντήσεις σε αυτό το θέμα, θα εκπλαγείτε.

    Κι απορώ πώς κάποιος μελετητής, κάποιος που κάνει διδακτορικό δεν το αξιοποιεί σε αυτά τα κείμενα, που δεν αρκούν ούτε δέκα διδακτορικά για να τα φτάσουν.

    Αναφέρω λοιπόν μερικές φράσεις. Πρώτα την προς Εβραίους Επιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου γιά τόν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου: «Απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ ἀποθανεῖν, μετά δέ τοῦτο κρίσις». Ἅπαξ ἀποθανεῖν. Δεν λέει γιά δύο θανάτους....

    Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέει: «οὐ γάρ ἡ ψυχή ἐστίν ἡ ἀποθνήσκουσα, ἀλλά διά τήν ταύτης ἀναχώρησιν ἀποθνήσκει τό σῶμα». Ποια είναι η ώρα του θανάτου; Ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα.

    Δέν εἶναι ἡ ψυχή πού ἀποθνήσκει. Ἀλλ' ἐπειδή ἀπό τό σῶμα φεύγει ἡ ψυχή, γι' αὐτό ἀποθνήσκει ὁ ἄνθρωπος.

    Να θυμίσω απλώς τρία τραγικά βιβλία που δυστυχώς έχουν τον τίτλο: «Ιερά Σύνοδος - Επιτροπή Βιοηθικής». 1. «Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς», 2. «Επίσημα βιβλία βιοηθικής» - ποιος το 'κανε επίσημο δεν ξέρω δηλαδή... - και το άλλο είναι: 3. «Ελεύθεροι από το γονιδίωμα».

    Όλα αυτά τα κείμενα, που είναι πλανεμένα, που είναι γραμμένα από την Επιτροπή Βιοηθικής έχουν μια βαθιά θέση που μάς κάνει να αντιτιθέμεθα θεολογικά, όχι γιατί έχουμε αντιπαλότητα με κάποιον, αλλά γιατί περνάνε μία πλάνη.

    Λένε: «Ὁ λήπτης λαμβάνει θνητό σῶμα, ὁ δότης δίνει ἀπό τήν ἀθάνατη ψυχή του». Είναι καθαρός βουδισμός, ινδουισμός. Προσέξτε: «ὁ δότης δίνει ἀπό τήν ἀθάνατη ψυχή του».

    Δεν είναι αυτό μια μετεμψύχωση; Πού το βρήκαν αυτό; Μιλάει για το πνευματικό όφελος του δότη. Ποιο πνευματικό όφελος του δότη; Ο νεκρός έχει πνευματικό όφελος;...

    Πήραν το χωρίο από το δέκατο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, και το λόγο που λέει ο Χριστός: «Ἐγώ τίθημι τήν ψυχή μου υπέρ των προβάτων» για να πουν να! εδώ λέει για μεταμόσχευση!...

    Μα δεν διάβασαν ολόκληρο το κείμενο ούτε την ερμηνεία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Και λέει ο άγιος Χρυσόστομος, «δίνει την ψυχήν Αυτού, ίνα λάβει αυτήν». «μόνο Αὐτός μπορεῖ νά τή δώσει καί νά τή λάβει. Να κατέβει στον Άδη και να την πάρει»...

    ΑπάντησηΔιαγραφή