Ὁ κυρ-Φώτης ὁ Κόντογλου, πάντα διαχρονικός καί ἐπίκαιρος,
ρωτάει μέ διορατικότητα:
«Μέσα σ’ αὐτὸ τὸ καλούπι θέλετε νὰ βάλετε τὸν λαό,
κ’ ἔτσι νὰ χαθεῖ ἀπὸ πάνω του κάθε πρωτοτυπία,
κάθε σημάδι ἀληθινῆς ζωῆς, κάθε χαρακτήρας...
Αὐτὸ τὸ λέτε “συγχρονισμὸ” καὶ “ἐξέλιξη”!
Ἀνόητοι κι ἀναίσθητοι!
“Συγχρονισμένο” καὶ “ἐξελιγμένο” εἶναι ὅ,τι εἶναι ζωντανό,
καὶ μοναχὰ ὅ,τι εἶναι πνευματικὰ πεθαμένο, ὅπως εἴσαστε ἐσεῖς,
αὐτὸ δὲ μπορεῖ νὰ ’ναι οὔτε συγχρονισμένο οὔτε ἐξελιγμένο,
ἀφοῦ δὲν εἶναι ζωντανό...
Λοιπόν, ποιὰ Ἑλλάδα καὶ ποιὸν λαὸ θὰ “συγχρονίσετε”,
ἀφοῦ ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὁλοζώντανη κι ὁ λαός της εἶναι ἀείζωος;
Θὰ ζωντανέψετε ἐσεῖς τὴ ζωή, ἐσεῖς οἱ πεθαμένοι καὶ θαμμένοι;»
Πηγή: Όρθρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου